Skaczące i pełzające

Kumak nizinny /Bombina bombina/

Dodano: 2011.04.26 22:23

Wyświetleń: 693

Płaz z rodziny kumakowatych, bardzo blisko spokrewniony z kumakiem górskim. . W Polsce występuje na całym niżu. Jest pospolity, nigdzie jednak nie występuje w dużych skupiskach. Granica jego pionowego zasięgu wynosi 400 m n.p.m. . Jest to płaz o drobnej budowie ciała, wyglądem zewnętrznym bardziej przypomina miniaturową ropuchę, niż żabę. Głowę ma płaską, małą, pysk zakończony okrągło, całe ciało silnie spłaszczone. Oczy małe, przesunięte do tyłu głowy. Brak błon bębenkowych i gruczołów przyusznych. Kończyny tylne słabo umięśnione, błony pływne słabo rozwinięte. Skóra na grzbiecie ciała pokryta dużymi gruczołami jadowymi i śluzowymi. Grzbiet ciała ubarwiony na kolor brązowo-oliwkowy lub szary.Skóra kumaka, nawet przy niewielkim podrażnieniu wydziela gęsty, pieniący się śluz. Jad w nim zawarty jest trujący dla zwierząt i człowieka, a nawet dla samego kumaka. Tryb życia Jest aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy. Czasami zdarza się, że napotkany na lądzie i wystraszony kumak odwraca się na brzuch i nieruchomieje, prezentując odstraszające ubarwienie brzucha. Jest to jego zachowanie obronne. Różnice pomiędzy samicą i samcem (dymorfizm płciowy) są niewielkie. Główną cechą odróżniającą samca jest obecność dużych pecherzy powietrznych (rezonatorów), umożliwiających mu w okresie godowym wydawanie donośnych dźwięków. Ponadto samce posiadają ciemnobrązowe lub czarne modzele na przyśrodkowych powierzchniach przedramienia oraz pierwszych i i drugich palcach przedniej kończyny. Modzele te służą do przytrzymywania samicy podczas ampleksus. Samiec ma też większe brodawki skórne i lepiej umięśnione kończyny przednie. Kumak nizinny gody rozpoczyna dość późno, przeważnie na początku kwietnia, gdy woda podgrzeje się przynajmniej do 10 stopni Celsjusza.